มวยไทยคาดเชือก ประเพณีไทย หรือมวยโบราณ เป็นการชกมวยไทยรูปแบบโบราณที่ใช้เชือกพันรอบหมัดทั้งสองข้างแทนการใช้นวมเหมือนมวยไทยสมัยใหม่ นักมวยที่กำลังจะชกก็ใช้เชือกมัดหมัดจนแข็ง ผูกยันต์ตามความเชื่อของแต่ละคน ขึ้นอยู่กับข้อตกลงก่อนชก โดยก่อนจะชกกันนักมวยต้องมาซ้อมให้นายใหญ่เห็นก่อน หากมีทักษะพอๆ กัน และพอใจในการต่อสู้กันทั้งคู่จึงถือเป็นการแข่งขัน การต่อสู้จะต่อสู้กันจนฝ่ายหนึ่งยอมแพ้หรือลุกไม่ไหว มิฉะนั้นจะถือว่าเสมอกัน พวกเขาอาจต่อสู้อีกครั้งในครั้งต่อไปหากข้อสงสัยของพวกเขาไม่ได้รับการแก้ไข การชกประเภทนี้เน้นที่ยุทธวิธีมากกว่าความแข็งแกร่ง
มีสนามแข่งขันคือสนามหญ้าหรือบริเวณวัดที่มีเชือกกั้นและมีผู้ตัดสินจับคนล้มแล้วชกใหม่ และห้ามมิให้ทำให้ผู้ที่ตกต่ำต้องลำบากใจ ในพิธีเผาศพเศรษฐีในอดีต นิยมจัดคู่มวย 7 - 8 คู่ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว พระยานนดิเสน สุเรนทภักดี (แม็ค เซียนสวี) เริ่มจัดการแข่งขันมวยไทยอาชีพครั้งแรกที่สนามมวยสวนกุหลาบ ต่อมาเกิดสนามมวยอื่นๆ อีกหลายแห่ง เช่น สนามมวยท่าช้าง หลักเมือง สวนเจ้าเชตุ เสือป่า และสวนสนุก โดยเจ้าชายในสมัยนั้นชอบเลี้ยงนักมวยและแสวงหานักมวยที่มีฝีมือมาสมทบด้วย จึงมีนักมวยจากต่างจังหวัดมาชกที่กรุงเทพฯ มากมาย เช่น กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ มีนักมวยรายใหญ่. หมื่นชง ชกกับ พล่อง เลี้ยงประเสริฐ ม.ร.ว.มานพ ลดาวัลย์ และนักมวยหลักคือ บางสะเลบ ศรไกร ขณะนั้นยังมีการคัดเลือกนักมวยหลักขึ้นชกหน้าพระราชวังอีกด้วยและนักมวยก็รับพระราชทานรางวัล ตำแหน่งต่างๆ เช่น หลวงชัยโชค โชคชนะ หมื่นมวยชื่อ หมื่นมวยแม่นยำ และหมื่นช่อง ต่อสู้เพื่อเข้าสู่การต่อสู้
Ref:https://www.lovethailand.org/tradition/muay_thai.htmlhttps://www.lovethailand.org/tradition/
